بررسی تغییرات جمعیت شکارگرهای شته‏های سورگوم جارویی در منطقه میانه

شته ها مهم‏ترین آفات سورگوم جارویی  sorghum cerenuumدر منطقه میانه بوده و کشاورزان بدون توجه به فعالیت حشرات مفید، برای حفظ محصول بارها از آفت کش های شیمیایی استفاده می‏کنند. در این تحقیق با توجه به اهمیت حفاظت و حمایت از دشمنان طبیعی در برنامه های مدیریت تلفیقی آفات، شکارگرهای اختصاصی شته ها شامل کفشدوزک ها، مگس‏های گل syrphidae  و بالتوری ها جمع‏آوری و شناسایی شده و تغییرات جمعیت آن ها در مقایسه با شته های میزبان مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور شکارگرها هنگام بازدید از کلنی شته ها و نیز با استفاده از تور حشره‏گیری جمع‏آوری شدند. در این تحقیق از مگس های گل، گونه sphaerophoria scripta، از بالتوری ها، بالتوری سبزchrysoperla carnea  و از کفشدوزک ها، کفشدوزک هفت نقطه ای coccinella septempunctata، کفشدوزک یازده نقطه ای c. undecimpunctata ،hippodamia variegata،scymnus cf. frontalis  و propylea quatuordecimpunctata از کلنی دو گونه شته معمولی گندمschizaphis graminum (rondani) و شته برگ ذرت rhopalosiphum maidis (fitch)  جمع‏آوری و شناسایی شدند. در بین شکارگرها، تطابق زمانی فعالیت و همبستگی مثبت جمعیت مگس های گل با شته‏ معمولی گندم و کفشدوزک‏ها با شته برگ ذرت کاملاً مشهود بود. در بین کفشدوزک‏ها گونه scymnus cf. frontalis به‏دلیل تخم‏گذاری در مزارع سورگوم مهم‏ترین و فراوان‏ترین گونه کفشدوزک ها بوده و حشرات کامل بالتوری سبز با توجه تغذیه از مواد قندی و عدم تخم‏گذاری در مزرعه، در کنترل جمعیت شته های سورگوم جارویی اهمیتی نداشتند.